The Grand Budapest Hotel

Informatie

Titel: The Grand Budapest Hotel
Regie: Wes Anderson
Gezien: Bioscoop
Datum film: 6 Februari 2014

Recensie:
The Grand Budapest Hotel

Geplaatst door Fabian Melchers op 12-03-2014 19:39 - Bron: FilmTotaal

Regie: Wes Anderson | Cast: Ralph Fiennes (M. Gustave), Tony Revolori (Zero), Adrien Brody (Dmitri), Willem Dafoe (Jopling), F. Murray Abraham (Mr. Moustafa), Mathieu Amalric (Serge X), Jeff Goldblum (Deputy Kovacs), Harvey Keitel (Ludwig), Jude Law (schrijver), Bill Murray (M. Ivan), Edward Norton (Henckels), Saoirse Ronan (Agatha), Jason Schwartzman (M. Jean), Léa Seydoux (Clotilde), Tilda Swinton (Madame D.), e.a. | Speelduur: 99 minuten | Jaar: 2014

De Nederlandse regisseur George Sluizer legde het ooit uit in een interview: “Je brengt verschillende lagen aan in een film en helemaal onderin verberg je dan je juwelen.” Een filmmaker die dat tegenwoordig als een van de besten doet is Wes Anderson. Zijn uitbundige stijl is vervreemdend en kolderiek, maar in de kern zijn z’n films tegelijkertijd heel menselijk en doorvoeld. Het ziet er verraderlijk simpel en kinderlijk uit, maar dat is juist het knappe.

Andersons eigenzinnige stijl is meestal het eerste dat opvalt, zo ook hier. The Grand Budapest Hotelis gefilmd in strakke en kleurrijke kaders (ditmaal grotendeels in de klassieke 4:3-ratio), met houdingen van acteurs die op de millimeter zijn geregisseerd en decors die er regelmatig ook gewoon uitzien als decors. Het is een opzettelijk knullige, oubollig ogende stijl, die de ruimte biedt voor speelse en cartooneske situaties. Gortdroge humor levert dat op. Waar Anderson dat in zijn vorige films voornamelijk uit dialogen haalde, doet hij dat nu meer met visuele grappen. Zijn gevoel voor detail leent zich daar uitstekend voor.

Het maakt van The Grand Budapest Hotel in de eerste plaats een heerlijke komedie, vol met maffe personages en kluchtige taferelen. Maar je doet de film tekort door alleen daar naar te kijken. Zoals gezegd zijn Andersons films meer dan alleen een reeks grappen in een aanstekelijk vervreemdende stijl. Zo was The Fantastic Mr. Fox naast een ouderwetse stop-motionfilm met poppen, vooral een verwarmend verhaal over trouw zijn aan jezelf en familie. En zijn vorige film Moonrise Kingdomspeelde zich dan wel af op een verzonnen eiland; het kloppende hart was een ontroerende en herkenbare kalverliefde. Ook Andersons nieuwste film speelt zich af in een fictief universum, hoewel het land Zubrowka duidelijke Oost-Europese kenmerken heeft.

Voor een groot deel kijken we naar een flashback van een hoteleigenaar, wat op zijn beurt weer een personage is uit een boek dat we in de openingsscène zien. Die verschillende lagen lijken aanvankelijk onnodig en vergezocht, maar zijn belangrijk voor waar The Grand Budapest Hotel uiteindelijk heen gaat. In zijn essentie draait de film om het in leven houden van vervlogen tijden en de verhalen die daarbij horen.

De hoteleigenaar uit het begin blikt terug op zijn tijd als piccolo tijdens het interbellum in (een fictief) Oost-Europa. Het hotel is dan nog van Meneer Gustave, een personage dat met zichtbaar plezier wordt gespeeld door Ralph Fiennes, het charmante middelpunt van de film. Gustave erft een duur schilderij van zijn bejaarde geliefde maar wordt tegelijkertijd de hoofdverdachte rond haar mysterieuze dood. Samen met zijn piccolo slaat hij op de vlucht en probeert er intussen achter te komen wie de daadwerkelijke schuldige is.

Dat levert een levendige reeks komische en absurdistische verwikkelingen op, met een achtervolging in een Winterspelen-gebied als krankzinnig hoogtepunt. Maar aan de basis van al die uitzinnigheid ligt een fijngevoelig drama dat melancholie en nostalgie ademt. Een weemoedig verhaal over vriendschap en loyaliteit in tijden waarin verraad overheerste. Dat maakt Andersons nieuwste film weer zo sterk. Hij werkt op meerdere niveaus, met de juwelen helemaal onderin.

Vorm

Het verhaal speelt zich af in het Grand Budapest Hotel. Een hotel in een fictief land. Het was allemaal in een bepaald thema. Het suggereerde dat het verhaal zich afspeelde aan het einde van het interbellum. Alles was ook in die stijl aangekleed. Veel chic dus.
Dit zorgde allemaal deels voor de unieke sfeer van de film. De film heeft sfeer die je niet kan beschrijven. Het is blij en ook echt weer niet. Dit vond ik ook het fascinerende aan deze film.  
Muziek speelde een belangrijke rol bij deze film. Bijvoorbeeld bij achtervolging scenes was er een types stijl muziek van die tijd te horen en dit zorgde voor deels de sfeer en het effect.
Er zaten veel geluidseffecten in de veel naast de muziek. Ook was er een bepaald filter over de film die zorgde dat het een soort oude look kreeg.
Het verhaal is eigenlijk een grote flashback. Het begint in het hotel hoe het nu is. Vergaande glorie. Dan wordt er verteld over hoe het back in the days was.
Bij veel scene’s werd er gebruik gemaakt van soort van oude manier van filmen. Dit zorgde voor acties die eigenlijk in het echt niet echt kunnen. Dit paste allemaal binnen de sfeer van de film en zorgde voor dat unieke effect.
Deze film kan je indelen als comedy.

Inhoud

The Grand Budapest Hotel' vertelt het verhaal van een legendarische hotelmanager (Ralph Fiennes) van een beroemd Europees hotel. Tussen de oorlogen in raakt hij bevriend met een jonge medewerker (Tony Revolori) die een vertrouweling van hem wordt. Het verhaal draait om de diefstal van een onbetaalbaar schilderij uit de Renaissance, de strijd om een enorm familiefortuin en de omwentelingen die Europa transformeren in de eerste helft van de 20e eeuw.

Het conflict gaat over een erfenis waarvan mensen willen dat bepaalde mensen hem niet krijgt. Dus besluiten de hoofdpersonen de erfenis, een schilderij, maar te stelen.
Gustave (Ralph) neemt de jonge hotel medewerker (Tony) onder zijn hoeden wanneer hij bij het hotel komt werken en wanneer ze het schilderij gaan stelen word hij ook Gustave hulpje.
De film is niet echt zwart wit. Goed en slecht bestaat wel in de film maar de film laat goed zien dat goede mensen ook slechte kanten hebben. Maar hierop ligt niet de nadruk.
Ik heb het meeste meegeleefd met Zero. Omdat hij veel heeft mee gemaakt en steeds maar moet laten zien dat hij een sterk koekje is.

Functie
De film is bedoelt om te amuseren. Dit hebben ze deels gedaan om totaal iets anders te doen dan andere films van deze tijd. Hierdoor kwam de film ook in aanmerking voor Oscars. Maar mij is het niet opgevallen dat er een achterliggende boodschap is.

Jouw Reactie
Ik wist niet wat ik van deze film moest verwachten. Ik dacht dat het een flauwe comedy zal zijn of zoiets. Maar het was echt beter dan ik gedacht had. Het heeft mijn verwachting zeker overtroffen.
Het meeste indruk was de manier van filmen. Het was iets wat ik nog nooit eerder in een moderne film heb gezien. Het was allemaal een beetje vintage. Dit maakte de film ook deels zo vet.

Mijn algehele indruk van deze is dat het een bovengemiddeld goede film is. Het is echt iets wat nog nooit eerder vertoont is. Heel origineel en veel creativiteit. Het verhaal was best makkelijk te volgen maar de film leende zich ook niet voor een te ingewikkeld verhaal omdat het de vintage status en sfeer moest behouden. Ik raad deze film zeker aan. Het is iets wat je nog nooit eerder hebt gezien. Er wordt goed in geacteerd en het verhaal is prima. Ik vond hem zo goed ik heb hem al drie keer gezien. Alle drie de keren waren de moeite helemaal waard.